سیستم های اعلام حریق نقش ویژه ای در امنیت ساختمان ها ایفا می کنند و در کنار سایر امکانات رفاهی، خدماتی و ارتباطی ساختمان، برای تامین امنیت ساکنین مورد استفاده قرار می گیرند. همه ساختمان ها به هر دلیلی مستعد آتش سوزی هستند. سیستم های اعلام حریق می توانند قبل از اینکه آتش به صورت گسترده کل ساختمان را فرا گیرد، آن را شناسایی کرده و نسبت به هشدار برای تمان افراد حاضر در بنا اقدام نماید. در کنار هشدار به ساکنین، این سیستم همچنین باید توانایی مدیریت و کنترل آتش و حتی خاموش کردن آن را نیز داشته باشد. امروزه وجود سیستم های اعلام حریق برای صدور مجوز پایان کار برای بسیاری از ساختمان و به خصوص مجتمع های اداری و مسکونی ضروری می باشد. این سیستم ها برای ساختمان های بزرگ مثل بیمارستان ها، مجتمع های مسکونی، کارخانجات و ساختمان های اداری که دارای مساحت بیشتری هستند و امکان بروز خطراتی مثل آتش سوزی در آن ها بالاتر است، مورد استفاده قرار می گیرند. سیستم های اعلام حریق با تشخیص سریع و به موقع آتش سوزی ضمن هشدار به ساکنین بنا، می تواند در زمان کوتاهی نسبت به کنترل آتش نیز اقدام نماید.

سیستم های اعلام حریق طراحی شده اند تا وجود هر گونه آتش غیر طبیعی در محیط را شناسایی کرده و طبق پروتکلی که برای آن تعریف شده، نسبت به هشدار و در نهایت کنترل آتش اقدام نماید. انواع سیستم اعلام حریق بر اساس یک اصول کلی و مشابه عمل می کنند. این دستگاه ها به صورت هوشمند دود و گرمای ناشی از آتش سوزی را توسط سنسورهایی که در ساخت آن ها استفاده شده است، تشخیص می دهند. البته کاملا مشخص است که این سنسورها به گونه ای طراحی شده اند تا دود ناشی از سیگار یا گرمای حاصل از آشپزی و موارد مشابه را به عنوان آتش سوزی درنظر نگیرند. با توجه به مساحت کلی ساختمان، تعداد معینی از سنسورهای تشخیص دهنده سیستم های اعلام حریق نصب و مورد استفاده قرار می گیرند.

انواع سیستم های اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق علی رغم این که یک هدف مشترک و مشخص دارند، براساس کارکرد و ویژگی هایی که دارند، به دو دسته کلی تقسیم بندی می شوند:

• سیستم اعلام حریق آدرس پذیر
• سیستم اعلام حریق متعارف

به صورت کلی هر کدام از انواع سیستم های اعلام حریق از یک بخش کنترل مرکزی تشکیل شده اند که با پایش دائمی اطلاعات ارسالی سنسورهای تشخیص دود و حرارت، آتش سوزی را شناسایی کرده و در خروجی، انواع تجهیزات هشدار دهنده و یا کنترل آتش را فعال می کند.

سیستم اعلام حریق متعارف

این روش تقریباً ساده ترین ایده در پیاده سازی سیستم اعلام حریق می باشد. در این روش هر فضای ساختمانی به تعدادی از بخش های مجزا دسته بندی شده و برای هر بخش تعدادی نقاط تماس که محل نصب سنسورها می باشد را تعریف می ‌کنند. در این حالت حضور آتش در مجاورت هر یک از سنسورها خبر از آتش سوزی در آن منطقه ساختمانی خواهد داد. به این ترتیب مدار مربوط به آن بخش در کنترل مرکزی سیستم اعلام حریق فعال خواهد شد.

این سیستم الگوی طراحی بسیار ساده ای دارد. بخش های کاملاً مجزا از هم که فرمان هایی کاملاً اختصاصی را برای سیستم کنترلر مرکزی تولید می ‌نمایند. برای نصب شدن در فضاهای کوچک ساختمانی می ‌توانیم بر الگوی طراحی شده این نوع سیستم اعلام حریق متکی باشیم. اما اگر فضای ساختمانی، بزرگ شود و نیاز به تعریف تعداد زیادی از مناطق باشد، عملاً نمی ‌توانیم از توانمندی محدود این سیستم ها بهره ‌مند باشیم. این الگوی طراحی نمی تواند در تشخیص دقیق محل آتش سوزی کارآمد باشد. چرا که در نهایت خبر آتش سوزی در بخشی از ساختمان را می ‌دهد که خود آن بخش بسیار بزرگ همراه با چندین سنسور است. پس نمی توان الگوی پیش بینی دقیقی از محل و نوع آتش سوزی را مطرح کرد.

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

در سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر هر کدام از سنسورهای تشخیص دهنده آتش دارای یک آدرس منحصر به فرد و مشخص است که اطلاعات خود را به سیستم مرکزی ارسال می نماید. به این ترتیب به راحتی می توانیم فارغ از محدودیت ها، تعداد بسیار بالایی از انواع سنسورها را به پنل کنترل مرکزی در سیستم اعلام حریق متصل کنیم.

در تعریف سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، تکنولوژی ساخت پنل کنترلر مرکزی کاملاً متفاوت است. در این سیستم هر یک از سنسورها بخش کوچکی از یک شبکه محلی تحت مدیریت پنل مرکزی هستند. کافی است برای هر کدام از سنسورهای تشخیص دهنده آتش یک آدرس منحصر به فرد در نظر بگیرید. در نتیجه تمامی این سنسورها تنها با حضور دو رشته سیم در یک شبکه ارتباطی با پنل مرکزی در ارتباط هستند و با تعریف توپولوژی های خاص، اطلاعات خود را رد و بدل می کنند. به این ترتیب دیگر برای تعریف انبوه سنسورها و یا هر گونه بخش دیگری که قرار است اطلاعاتی را تولید نماید، در سیستم اعلام حریق هوشمند محدودیتی نداریم. از طرفی به طور دقیق می توانیم محل وقوع آتش سوزی را با سرعت بالا شناسایی کنیم.

اجزای سیستم اعلام حریق

به طور کلی هر سیستم های اعلام حریق از بخش های زیر تشکیل شده اند:

• مرکز کنترل اعلام حریق: که وظیفه کنترل ورودی ها و خروجی ها را بر عهده دارد.
• تجهیزات ورودی: نظیر انواع دتکتورهای دود، حرارت، گاز، شعله، شستی اعلام حریق و…
• انواع تجهیزات هشداردهنده: نظیر آژیر اعلام حریق، فلاشر و…
• منبع تغذیه: که وظیفه تامین انرژی الکتریکی سیستم را در طول دوره فعالیتش بر عهده دارد.
• تجهیزات جانبی دیگری نیز نظیر انواع ماژول های ورودی و ماژول های خروجی که برای ارتباط سیستم اعلان حریق با سایر سیستم ها و تجهیزات به کار می روند.

شرکت نوریکس در زمینه لامپ های رشته ای ال ای دی شیلنگ های نوری, پنل های سرامیکی, ریسه , و ... انواع مارک ها و برند های مختلف و در زمینه فروش و عرضه این محصولات فعالیت می کند . همکاران ما در نوریکس در تلاش هستند تا با بهبود عملکرد سایت و رضایتمندی مشتریان کیفیت محصولات خود را به حداکثر رسانده تا شما خرید راحت و بدون دغدغه ای داشته باشید.